Just around the corner

We hebben een achterstand. Het feestvarken is nu aan de wandel in de bush voor smaller animals (wel onder begeleiding met ranger inclusief een groot geweer) dus ik heb even tijd voor een verhaaltje. Althans als Betsy, warthog met gebroken achterpoot en drie kleintjes, niet voor levensgevaarlijke situaties zorgt. Ze is gewond, en daardoor extra gevaarlijk. De Gomo Gomo lodge is voor haar redelijk veilig terrein. De kans dat ze hier wordt opgegeten is vrij klein. Buiten is ze een lopende maaltijd voor roofdieren. En de kleintjes zijn te klein om te overleven.



Bushwillow.

Ondanks dat het goed toeven was bij Bushwillow, wilden we toch graag een eigen gamedrive doen. Dus om vijf uur de wekker en iets voor zes in de auto op weg naar Hluhluwe Wild Reserve. Met ingepakte picknickmand. Die je dan wel in de auto moet opeten, anders ben je zelf een picknickmand op pootjes. Na een half uurtje rijden in de stromende regen, kwamen we bij de maingate aan. Na het kopen van kaartjes voor auto en dutchies konden we dan eindelijk met onze gouden Avanza wild gaan spotten. In het Game Reserve kan je op de verharde weg rijden of via diverse onverharde loops, die uiteindelijk weer eindigen op het asfalt, de bush verkennen. Onverhard is meestal het leukste omdat je dan echt het Ranger-gevoel krijgt. En spotten dat we deden. Alhoewel dat niet heel lastig is, wild life is daar net zo ‘ gewoon’ als een prullenbak in het Rotterdamse straatbeeld. We begonnen met buffels op 10 kilometer afstand, maar daarna kon er na elke bocht iets leuks staan. Zoals een dazzle of zebra’s inclusief mini-variant. Waterbuffels op 3 meter afstand. Nou zijn dat de meest gevaarlijke dieren hier, dus er was even een lichte twijfel tussen fotograferen of gas geven. Het werd dat laatste tot we een veilige afstand hadden om de camera ter hand te nemen. Lots of impala’s. Een mamagiraf met baby van paar maanden oud. Die, te schattig, zich achter een struikje verstopte. Bij de eerste stop ontmoetten we een ranger die vier Engelsen op leeftijd in de bus had geladen. Sokken opgestroopt tot de nek. Een van de mannen heette Bruce. Hij werd door zijn vriend expert of everthing genoemd. De ranger vertelde over een eerdere gamedrive waar Bruce in al zijn enthousiasme naar een olifant floot. Een van de gouden regels van bushlife is dat je nooit en te nimmer gaat staan, rennen, roepen of fluiten. De olifant zag het dan ook als als een teken van aanvallen. Iets waar het Nederlands elftal nog een voorbeeld aan kan nemen. De ranger moest even het gaspedaal stevig indrukken. Na nog wat gouden tips, zoals hoeveel afstand neem je, wanneer gaat een olifant aanvallen en hoe voorkom je dat de blauwaap (beest heeft blauwe ballen) je spullen jat, gingen we met een glimlacht weer verder op pad. Het Game Reserve is zeer gevarieerd. Hoge heugels, bossen, open gebieden. Elke leefomgeving kent weer andere diersoorten. Na een negen uur durende drive besloten we weer terug te keren naar de lodge. Waar we ook die avond culinair verwend werden. Het mooie is dat je met compleet vreemde mensen eet. We ontmoetten oudere Duitsers (uit het DDR, hadden geen Engels op school gehad, maar probeerde het op een zeer charmante manier), Italianen uit Turijn (hij sprak ook geen woord Engels) en Engelsen uit Dorset. Enorm internationaal en vreemd genoeg was het onderwerp vaak de politiek en onze Amerikaanse vriend die zogenaamd het land bestuurt. En natuurlijk alle Zuid-Afrikaanse avonturen, waarbij de meest gestelde vraag is: Welke dieren hebben jullie vandaag gezien. Blijkbaar worden de bezoekers massaal verliefd op dit prachtige land, de meesten waren op herhaling.
Na een skinnydip in the pool, waarschijnlijk onder waakzaam oog van diverse diersoorten, naar bed gegaan. Je ligt hier voor 22.00 uur in de mand. En bent rond 05.00 a 06.00 uur al weer wekker. Je hele interne wekker gaat in de Zuid-Afrikaanse modus. Heel bijzonder, aangezien ik toch een langslaper bent. En het mooie is dat je nachts allerlei dieren hoort scharrelen. Je ziet nooit wat, maar je weet dat ze er zijn. Wildlife is watching you! Het enige zichtbare gezelschap was de bushbaby op het dak die haar gezicht even liet zien.